مقدمه !
باردیگر سخنان اسفندیار رحیم مشایی جنجال آفرین شد و توپخانه هایی که در رسانه های خبری مستقر شده اند به بمباران بی امان نقطه ای واحد پرداختند.
این که مشایی کیست و چه گفته است بخشی از نوشتار پیش رو است .
بخش اصلی این نوشته به این امر می پردازد که منادیان جامعه مدنی تحمل شنیدن نظرات دیگران را ندارند.
گویا در مکتب عده ای اشخاص یا سیاه هستند و یا سپید و این گونه است که باید شخصی را یا به اوج باید رساند و یا از آسمان بر زمینش کوبید تا استخوان هایش خرد شود!
چند ماه پیش و درست زمانی که مشایی با حکم حکومتی رهبر حکیم انقلاب برکنار شد توپخانه رسانه ای دشمن هنوز مشغول بمباران رسانه ای بود و درنگ نمی کرد که کجا را می کوبد و چگونه !
رهبر عزیز انقلاب در این زمان و طی سخنانی فرمودند:
"من مىبينم تو همين قضاياى سه چهار روز اخير باز بعضىها هى ميخواهند اختلافها و شكافها را بيشتر كنند؛ نه، نبايد اختلاف به وجود بيايد؛ همه با هم برادرند، همه با هم همكارى بايد بكنند؛ همه بايد براى ساختن كشور به يكديگر كمك بكنند. به كسى نبايد بيهوده تهمت زد؛ كسى را نبايد به خاطر يك امر، از همهى آن چيزهائى كه صلاحيت محسوب ميشود، انسان او را نفى بكند. با انصاف بايد بود؛ با انصاف بايد عمل كرد؛ با انصاف بايد حرف زد. خداى متعال در مورد دشمنان ميگويد: «و لا يجرمنّكم شنآن قوم على الّا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوى»؛ اگر با كسى دشمنيد، اين دشمنى موجب نشود كه نسبت به او بىانصافى كنيد، بىعدالتى كنيد؛ حتّى نسبت به دشمن؛ حالا آن كه دشمن هم نيست."
و این گونه بود که رهبر عزیز عنصر بی انصافی در تحلیل ها رانشانه رفتند تا عده ای را گمان بر این نیفتد که اگر کسی لایق پستی نیست پس او را باید از زندگی ساقط کرد!
مشایی چه گفت؟
برای دوری از هرگونه پیش داوری خلاصه گفته های مشایی را در چند بند با حفظ امانت داری در نقل قول که این روزها گوهر نایابی شده است می آورم.
گفتنی است که این نقل قول عینا از خبرگزاری مهر گرفته شده است.
۱ - وقتي ما مي گوييم حضرت موسي (ع)، حضرت عيسي (ع) و حضرت محمد (ص) گمان مي كنيم كه اينها معلم اخلاق بوده اند. البته معلم اخلاق هم بوده اند اما حقيقت اينها به معلمي اخلاق محدود و بسنده نمي شود.انبيا مديران جامع الاطرافي هستند كه مي خواهند عدالت را برقرار كنند.
۲- پيامبران كه براي عدالت آمدند كه البته به اين نقطه نرسيدند، هيچ كدام نرسيدند. اصلاً نزديك آن هم نشدند.اگر حضرت عيسي (ع) به جاي 30 سال 300 سال پيغمبري مي كرد، پيغمبري هم از نوع معلم اخلاق صرف نبينيم و از نوع مديريت جامعه ببينيم، چكار مي كرد؟ مطمئن باشيد كه مي رفت براي تحقق عدالت...برويد زندگي نوح را پيدا كنيد، مديريت نكرده، 950 سال بوده اما مديريت جامع نكرده است.
۳ - بعد از هزار سال ما به بوعلي سينا افتخار مي كنيم. بوعلي سينا خيلي قابل افتخاركردن است. افتخار مال اين است كه در عصر و زمان خودش قامت رعنا و زيبا داشته است و برجسته بوده است اما قرار نيست كه بوعلي سينا افتخار هزار سال بعد آدميان هم باشد...خدا ميلياردها آدم خلق كند 200 تا بوعلي سينا از توي آنها دربيايد هنر نيست. معلوم است كه اين موضوع با حكمت الهي همخواني ندارد. معنايش اين است كه بنا بر اين نبوده است. بنا بر اين است كه بيس (پايه) آدم ها بوعلي سينا باشد. دوره آخر الزمان كه البته آغاز زندگي انسان ها است. دوره آخر به معناي پايان نيست، آغاز و بالاترين دوره است.
۴ - پيامبران نتوانستند عدالت را برقرار كنند. تاريخ را ببينيد. 300 سال مديريت جامع حضرت عيسي (ع) بود اصلاً تاريخ عوض مي شود و ممكن است زمان آمدن پيامبر اسلام عوض مي شد. ما كه نمي توانيم بگوييم حتماً بايد همين زمان بيايد. چون يكي از علت هاي آمدن انبيا مربوط است به اينكه خاصيت دين گذشته براي هدايت مخدوش شده باشد. معنايش اين است كه اگر او (عيسي) مي توانست پرچم‌هاي بلند هدايت را بر فراز نقطه هاي عالم به اهتزاز درمي آورد، ماموريت پيامبر جديد هم متحول مي شد.
۵- تاريخ محروم است از اتفاقات ميمون و مبارك فراواني كه خدا براي بشر مي خواست ولي بشر نخواست و نشد. چه زماني خواهد شد. هر پيغمبر و مديري كه مي خواهد عدالت برقرار كند، راهش چيست. آن عزيزي كه خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد چطور جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد. مكانيزم توسعه عدالت در دنيا چيست. اين را بايد گفتگو كنيم.هيچ راهي براي هيچ فردي، هيچ نبي و هيچ مرسلي براي تحقق عدالت وجود ندارد الا اينكه علم را بگستراند. اگر امام زمان (عج) موفق مي شود به توسعه عدالت در دنيا، راهش توسعه علم است.
*****
بعد از انتشار سخنان مشایی در رسانه ها عده ای مدعی شدند وی به انتقاد از مدیریت انبیا پرداخته است!!!در حالی که به وضوح هر چه تمام مشایی گفته است:
"انبيا مديران جامع الاطرافي هستند كه مي خواهند عدالت را برقرار كنند."
سوال اینجاست که آیا انبیا در رسیدن به هدفی که برایشان از سوی خداوند ترسیم شده است موفق بوده اند؟
مشایی می گوید :پيامبران نتوانستند عدالت را برقرار كنند.پيامبران كه براي عدالت آمدند كه البته به اين نقطه نرسيدند، هيچ كدام نرسيدند. اصلاً نزديك آن هم نشدند.
و سوال من از کسانی که منتقد این بخش از گفتار مشایی هستند این است که آیا نبی مکرم اسلام در رسیدن به آن جامعه آرمانی که ۲۳ سال برای آن کوشید موفق بود؟
آیا اگر جامعه اسلامی به آن نقطه رسیده بود حضرت علی (ع)مجبور می شدند ۲۵ سال خاری در چشم و استخوان در گلو از حق طبیعی خویش محروم شوند و جهان بعد از ۲۵ سال تحمل ۵ سال عدالت مولا را نداشته باشد؟
علت اساسی سه جنگ پی در پی امیرالمومنین با قاسطین و مارقین و ناکثین چه بود؟
آیا جز این بود که مردم طالب سعادتی که خدا برایشان منظور کرده بود نبودند ؟
امیر المومنین در یکی از خطبه های دردناک نهج البلاغه می گوید:آن را که فرمان نبرند سررشته کار از دستش برون است.
این یعنی چه؟
امیر المومنین در واپسین روزهای عمر گرانقدر خویش خطاب به کوفیان می گوید:
"اى به صورت مردان عارى از مردانگى ، با عقل کودکان و خرد زنان به حجله آرمیده ، کاش نه شما را دیده بودم و نه مىشناختمتان . این آشنایى براى من ، به خدا سوگند ، جز پشیمانى و اندوه هیچ ثمرهاى نداشت . مرگ بر شما باد ، که دلم را مالامال خون گردانیدید و سینهام را از خشم آکنده ساختید و جام زندگیم را از شرنگ غم لبریز کردید و با نافرمانیهاى خود اندیشهام را تباه ساختید ."
مولای متقیان به صراحت می گوید نافرمانی کوفیان مدیریت آن حضرت را با ناکامی رو بروساخت تا حدی که عده ای گفتند علی سیاست نمی داند!
مشایی به حق انبیا و امامان را مدیران جامع الاطرافی می داند که برای رسیدن به عدالت کوشیده اند ولی به علت عدم همراهی مردم در نیل به هدف موفق نشده اند و حال بنگرید به بیانات امام خمینی (ره):
"هر يک از انبيا که آمدند، براي اجراي عدالت آمدند و مقصدشان هم اين بود که اجراي عدالت را در همه ي عالم بکنند لکن موفق نشدند.حتی رسول ختمی مرتبت (ص)که برای تربیت بشر آمده بود و برای اجرای عدالت آمده بود و برای تربیت بشر آمده بود باز در زمان خودشان موفق نشدندبه این معنا "صحیفه امام ،ج ۱۱ ،ص ۳۸۶
نکته اساسی اینجاست که انبیای الهی برای اجرای عدالت مبعوث شدند و این بزرگواران به علت عدم همراهی مردم در اجرای رسالت خویش به صورت کامل موفق نشدند وبه موفقیت نهایی حتی نزدیک نشدند و اگر این گونه نبود ما نباید امروز منتظر ظهور عزیز زهرا بودیم تا زمین را پر از عدالت ساز چنان چه از ظلم و بیداد پرشده است.
******
ونکات پایانی
۱ - عزیزی دیروز به من گفت اگر مقاله ای در حمایت از مشایی بنویسی به زودی در جایی استخدام خواهی شد و هرچند وی به شوخی این سخن را گفت ولی متاسف شدم که چرا دفاع از حق به فرموده مولای متقیان از زبان هرکس هم صادر شده باشد این گونه سخت شده است!
بنده تا کنون دو مقاله انتقادی نسبت به مشایی در وبلاگ قرار داده ام:
و چه عیبی دارد که مقاله ای را در حمایت از یکی از اظهار نظرهای وی در وبلاگ قرار بدهم هرچند عده ای را خوش نیاید؟
۲ - مشایی اسلام شناس نیست و او نباید در این عرصه ها سخنی گوید.
اسلام شناس به فرموده رهبر فرزانه انقلاب همانند طبیبی است که برای بیمارش نسخه تجویز می کند و حال اگر در یک نسخه و از میان ۵ قلم دارو یکی خاصیت مسموم کنندگی داشته باشد مریض را هلاک خواهد کرد!
بنابراین اسلام شناس نیز باید با اطمینان از صحت گفته های خویش به راهنمایی مردم بپردازد و اگر کسی که اسلام شناس نیست به هدایت مردم بپردازد ممکن است به جای دارو با تجویز سم مریض خود را هلاک کند!
از این رو اظهار نظر کسی که اسلام شناس نیست در حوزه های دینی خطرناک بوده و به زیان جامعه است هر چند این شخص گاهی سخنان درستی نیز بر زبان آرد و داروی مفیدی نیز تجویز کند.
No comments:
Post a Comment